W Polsce obowiązuje powszechny obowiązek ubezpieczenia oraz odprowadzania składek. Jednak od tego obowiązku pojawiają się pewne wyjątki. Bywa, że obowiązek ubezpieczenia i odprowadzania składek nie istnieje. Dodatkowo przepisy co jakiś czas ulegają zmianom. Wyjaśniamy obie te sytuacje i podpowiadamy, kiedy zachodzi każda z wymienionych sytuacji. A więc kiedy wymagane jest ubezpieczenie i odprowadzanie składek, a kiedy nie.
Czy składki są zawsze obowiązkowe?
Polskie ubezpieczenie emerytalne i rentowe opiera się na objęciu nim jak największej liczby osób i jest obowiązkowe. Większość działalności zarobkowej, a nawet uzyskiwanie określonych świadczeń z systemu publicznego wymaga opłacania składek na te ubezpieczenia. Prawo pozwala ubezpieczycielowi odstąpić od opłacania składki ubezpieczeniowej pod pewnymi warunkami. Warunki te odnoszą się do innych praw ubezpieczeniowych (np. podstawy ubezpieczenia emerytalnego i rentowego), których wypłata dokonywana jest w wysokości określonej właściwymi przepisami.
Płatnik jest odpowiedzialny za opłacanie składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Czy możliwe jest przeniesienie obowiązku opłacania składek ubezpieczeniowych i podatku dochodowego z pracodawcy na pracownika? Co do zasady pracodawca wypełniając obowiązki płatnika nie może przenieść obowiązku opłacania składek ZUS na ubezpieczonego pracownika. W wyjątkowych przypadkach ubezpieczyciel może jednak przyjąć rolę płatnika i wywiązać się z obowiązku sprawozdawczego oraz wypłacić należne świadczenia, jeżeli pracodawca nie ma siedziby lub przedstawicielstwa w Polsce.
Przeniesienie obowiązku opłacania składek
Pracodawca, który nie ma siedziby lub przedstawicielstwa w Polsce, może zawrzeć z pracownikiem i przedsiębiorcą umowę, zgodnie z którą pracownik i przedsiębiorca przejmują obowiązki płatnika składek. Następnie ubezpieczony staje się płatnikiem składki ubezpieczeniowej i rejestruje się w ZUS, nalicza i przekazuje należne składki ZUS. Jednostką terenową ZUS takiego ubezpieczonego płatnika jest właściwa instytucja ZUS lub organ kontrolny, w zależności od jego miejsca zamieszkania.
Zgodnie z umową pracownik przejmuje obowiązki płatnika składek. W efekcie, niezależnie od wynagrodzenia, pracownik odprowadza składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne do funduszy pracowniczych, składki na fundusz pracy, które zazwyczaj opłaca pracodawca. Nie wpływa to jednak na pozostałe obowiązki pracodawcy.
Aby pracownik (zleceniobiorca) mógł wywiązać się ze swoich zobowiązań ubezpieczeniowych, musi mieć zobowiązanie podatkowe. Jeśli go nie ma, należy o to poprosić w urzędzie skarbowym. Oprócz zawiadomienia ubezpieczyciel przesyła do jednostki terenowej ZUS kopię umowy zawartej z zagraniczną osobą prawną o przejęciu zobowiązań płatnika oraz kopię decyzji do wydania, jako podatnik. Przeniesienie obowiązku zapłaty obejmuje składanie comiesięcznych dokumentów rozliczeniowych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Za pracownika zatrudnionego w Polsce u pracodawcy zagranicznego, który nie ma stałej siedziby lub przedstawicielstwa w naszym kraju, składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne naliczane są na takich samych warunkach, jak dla wszystkich pozostałych pracowników. Należy w tej sytuacji pamiętać o wyjątku – pracownik wykonujący zobowiązania płatnicze pracodawcy zagranicznego nie opłaca ubezpieczenia do FGŚP.
źródło: sawickiwspolnicy.pl